Połowa mieszkańców Ziemi żyje w regionach, gdzie występuje malaria. WHO (Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) w raporcie z grudnia 2013 r. (World Malaria Report 2013) szacuje, że 3,4 mld ludzi na świecie zagrożonych jest malarią, z czego 1,2 mld żyje w obszarach wysokiego ryzyka czyli na terenach, na których odnotowuje się co najmniej jeden przypadek malarii na 1000 mieszkańców. Szczególnie zagrożone w przypadku zakażenia malarią są małe dzieci, kobiety w ciąży i osoby z osłabionym układem odpornościowym.
Pierwsze obchody Światowego Dnia Malarii miały miejsce w 2009 roku z inicjatywy Światowego Organizacji Zdrowia. Ich głównym celem jest zwrócenie uwagi społeczeństwa na problemy związane z zachorowalnością na malarię głównie w krajach Globalnego Południa.
W 2012 roku odnotowano około 200 milionów przypadków zachorowania i szacuje się, że w ich wyniku zmarło około tys. osób. 90% wszystkich zgonów wywołanych malarią występuje w Afryce Subsaharyjskiej. W roku 2012, malaria zabiła ok. 482 tys. dzieci poniżej piątego roku życia. To oznacza, że każdego dnia umiera 1300 dzieci zakażonych malarią.
Pomimo tych alarmujących danych, w ostatnich latach postęp w zwalczaniu malarii jest ogromy (choć wciąż niewystarczający). Pomiędzy rokiem 2000 i 2012 zapadalność na malarię na świecie zmniejszyła się o 25%, a 1/3 w Afryce. Śmiertelność spowodowana malarią zmniejszyła się w tym okresie o 42% (w Aftyce spadek o połowę). Choć łączne wydatki krajów na walkę z malarią znacząco wzrosły w ostatniej dekadzie, to wciąż są niewystarczające, by osiągnąć 4 i 6 Milenijne Cele Rozwoju. 52 kraje na dobrej drodze by o 3/4 zmniejszyć zapadalność na malarię, jednak zachorowalność w tych krajach stanowi zaledwie 4% przypadków malarii. W 18 krajach, w których malaria jest największym problemem, odpowiadających za 80% przypadków malarii, działania na rzecz zahamowania choroby są zbyt słabe. Około 40% zgonów wywołanych malarią nastąpiło tylko w dwóch krajach: Nigerii i Demokratycznej Republice Konga.
Co można zrobić? Światowa Organizacja Zdrowia wskazuje 3 główne kierunki działań w celu kontrolowania malarii w regionach zagrożonych:
- szybka diagnostyka (malaria rozwija się w organizmie bardzo szybko) i skuteczne leczenie
- dystrybucja nasączonych insektycydami moskitier
- opryski środkami o przedłużonym działaniu owadobójczym ścian i dachów domów oraz pomieszczeń gospodarczych zamieszkiwanych przez zwierzęta hodowlane.
Zapobieganie ukąszeniom komarów, najbardziej aktywnych między zmierzchem a świtem, jest pierwszą i najprostszą formą ochrony przed malarią. Dlatego tak ważna jest odpowiednia odzież, spanie pod moskitierami i używanie środków odstraszających komary. W 2013 roku dostarczono do krajów występowania malarii blisko 140 mln. moskitier, tj. dwa razy więcej nie w 2012 r. Szacuje się, że w 2014 dostarczonych zostanie ok. 200 mln. Choć dostęp do moskitier jest znacznie lepszy niż jeszcze kilka lat temu, to wciąż jest on niewystarczający. Ok. 4% ludności żyjących na obszarach malarycznych była chroniona poprzez opryski.
W latach 2010-2012 znacząco wzrósł dostęp do szybkich testów diagnostycznych, badań mikroskopowych, również w publicznej służbie zdrowia.
Dowiedz się więcej
Przesłanie Sekretarza Generalnego ONZ
World Malaria Day [WHO]
Afryka: zmiany klimatu zaprowadzą malarię na wyżyny?