Materiały edukacyjne

Idąc do cyrku oczekujesz dobrej zabawy. Jak sądzisz, ile cierpienia wiąże się z nauczeniem zwierząt tak nienaturalnych zachowań jak tańczenie na podestach, jazda na rowerze czy skakanie przez płonącą obręcz? Trenerzy długotrwałym biciem i straszeniem uczą zwierzęta tych bezsensownych sztuczek. Cyrk jest śmieszny? Nie dla zwierząt!

Z okazji Dnia Cyrku bez Zwierząt proponujemy Wam przeprowadzenie dyskusji z rolami, naukę żonglerki i zabawy z akrobatą.

Cyrk jest śmieszny – nie dla zwierząt

Celem zajęć jest uwrażliwienie dzieci na los zwierząt w cyrkach, zwrócenie uwagi na warunki życia zwierząt cyrkowych, zachęcenie do świadomej rezygnacji z oglądania tresury dzikich zwierząt .

Dzień lub dwa przed zajęciami rozlosuj wśród uczniów role (w załączniku), tak by mogli przygotować sobie argumentację. Szczególną rolą grać będzie prowadzący dyskusję. Do tej roli wybierz osobę przez większość lubianą a jednocześnie stanowczą, która poradzi sobie z prowadzeniem dyskusji. Prowadzącemu dodatkowo zwróć uwagę na to, by nie faworyzował żadnej z grup, możesz wspólnie z nim spisać zasady dyskusji. Jeśli w klasie nie ma odpowiedniej osoby, dyskusje powinien poprowadzić nauczyciel.

Ilustracja z książki „Psubraty – jak pomóc zwierzętom”, wyd. ODE Źródła 2008

Przygotuj klasę, ustaw krzesła w dużym kole lub w dwóch rzędach naprzeciwko siebie. Poproś, aby uczniowie zajęli miejsca zgodnie z wylosowanymi rolami w taki sposób, by „zwolennicy” i „przeciwnicy” tresury cyrkowej siedzieli naprzeciwko siebie. Prowadzący przedstawia temat dyskusji i obowiązujące zasady (prowadzący udziela głosu na zmianę dwóm grupom, każdy mówiący ma maksymalnie 1 minutę na wypowiedź, nie można się przekrzykiwać, należy dążyć do rozwiązania problemu a nie do „wojny”). Prowadzący co jakiś czas podsumowuje, to co zostało powiedziane, nie pozwala na powtarzanie się, dopytuje, jeśli coś nie jest jasne. W dyskusji należy wziąć pod uwagę warunki w jakich żyją zwierzęta w cyrkach, bolesną tresurę, hałas, transport zwierząt, odizolowanie od zwierząt swojego gatunku ale także powody dla których istnieją cyrki i dlaczego ludzie chodzą do cyrków. Kto jest głównym klientem cyrków?

Gdy argumenty się wyczerpią, powiedz uczniom, aby wyszli z roli. Poproś, aby wszyscy wstali i stanęli na środku sali i wszyscy na dane hasło krzyknęli swoje imię i wymieszali się ze sobą i zmienili miejsca.

Na zakończenie podsumujcie dyskusję. Poproś uczniów, aby powiedzieli, jak się czuli podczas dyskusji? Co im się podobało? Czy coś by zmienili? Następnie wspólnie zastanówcie się, co można zrobić żeby w cyrku nie cierpiały zwierzęta? W jaki sposób zareagować, gdy ktoś wręcz nam zniżkowy bilet do cyrku z tresurą albo proponuje wspólny spektakl cyrkowy? Czy można dobrze bawić się w cyrku, w którym nie ma tresury, ale za to są klauni, żonglerka, akrobacje? A co można ciekawego można zrobić zamiast wizyty w cyrku. Wspólnie opracujcie listę ciekawych zajęć i zapiszcie je na tablicy lub dużym arkuszu papieru, np. wycieczka rowerowa z rodzicami, wizyta w lunaparku, kinie, teatrze, wspólna gra w piłkę, wycieczka w nieznane, puszczanie latawców, gra na x-box…

Cyrkowe zabawy

Poza niehumanitarnymi występami zwierząt w cyrku można zobaczyć wiele wspaniałych rzeczy, a atmosfera cyrkowa jest wyjątkowa. Mamy tam klaunów, akrobatów, żonglerów. Cyrk bez zwierząt jest fantastyczny. Zresztą zobaczcie sami:

Spróbujcie nauczyć się żonglować piłeczkami, plastikowymi talerzami albo wywijać kolorowymi podkolanówkami, potrenujcie diabolo. Samodzielnie wykonajcie sprzęt do żonglowania i skorzystajcie z filmów instruktażowych: żonglerka piłkami, skarpety poi.

Jak zrobić piłeczki do żonglowania

Materiały: skarpetki rajstopowe, balony, kasza lub ryż, nożyczki, miarka do kaszy.

Weź jedną skarpetkę, nasyp do niej odmierzoną ilość kaszy lub ryżu. Piłeczki do żonglowania powinny mieć tą samą masę, dlatego nasypujemy do każdej piłeczki taką samą ilość kaszy, np. pół szklanki. Dla mniejszych dzieci piłeczki powinny być lżejsze i mniejsze, dla starszych mogą być cięższe i większe. Gdy kasza jest tuż nasypana, skręcamy skarpetką i naciągamy ponownie na powstałą kulkę. Następnie odcinamy wąską część balonu, a balon naciągamy na piłkę. Czynność powtarzamy z drugim balonem, tym razem trzeba go naciągnąć tak, by zasłonić dziurkę po pierwszym balonie. Pierwsza piłka jest gotowa. Jeśli chcesz możesz z odciętej końcówki balona zrobić pasek na piłce naciągając go na środek piłki. Zrób teraz kilka następnych piłeczek.

Piłeczki do żonglowania

Jak zrobić skarpety poi

Materiały: dwie długie najlepiej kolorowe podkolanówki, dwie piłeczki np. takie jak powyżej lub piłeczki tenisowe lub woreczki z kaszą czy fasolą.Do długich podkolanówek włóż piłeczki. Hura! Możesz już zacząć ćwiczyć!

Skarpety poi, fot. Gosia Świderek/Źródła

Akrobata
Materiały: papier, kredki, nożyczki, klej, drucik lub wykałaczka i grubsza nitka.

Narysuj na kartce akrobatę – ludzika z podniesionymi rękami. Pokoloruj go, wytnij, a następnie pokoloruj również tylną stronę ludzika. Przygotuj trapez z drucika lub wykałaczki. Zamocuj go w dowolnej pozie na trapezie. Sklej klejem. Trapez możesz zawiesić pod półką, na oknie, na roślinie na parapecie, pod żyrandolem.

Więcej informacji  w materiałach stowarzyszenia Empatia.